ზვიად გამსახურდიას სიკვდილის შემდგომ, დევნილი ლეგიტიმური, ეროვნული ხელისუფლების დისკრედიტაციის
ერთ-ერთ ყველაზე აქტიურ ინსტიტუტს წარმოადგენს მ.არჩვაძის მიერ შექმნილი
ფალსიფიცირებული ე.წ. „ლეგიტიმური ხელისუფლება" და ე.წ. „მრგვალი მაგიდის
ორგანიზაციები" -- რომელთა მთავარი დანიშნულებაა ეროვნული მოძრაობის საბოლოო დეგორგანიზება, განადგურება და მოსპობა.
მ.არჩვაძე როგორც ანტიეროვნული, ლეგიტიმური ხელისუფლების წინააღმდეგ მომუშავე, ძირგამომთხრელი და მადისკრედიტებელი ინსტიტუცია
შეიქმნა ჯერ კიდევ ე.შევარდნაძის რეჟიმის ხელშეწყობით და იქიდან
მოყოლებული აქტიურად ამსხვრევდა და ანადგურებდა ეროვნული მოძრაობის
ორგანიზაციებსა და მმართველ (ლეგიტიმურ საპარლამენტო პარტიებს): „ჰელსინკის
კავშირს", „წმინდა ილია მართლის საზოგადოებას", „მრგვალ მაგიდას".
ის,
რომ მ.არჩვაძის ხელქვეითი, მარიონეტული ე.წ. „ლეგიტიმური ხელისუფლება"
როგორც შევარდნაძის, ასევე -- სააკაშვილის რეჩიმებისთვის ფრიად ხელსაყრელი
ინსტიტუცია და გავლენის აგენტურაა, იქიდანაც კარგად ჩანს, რომ სამთავრობო
მას-მედია მხოლოდ მათ წარმოადგენენ, აფიშირებენ და აბსოლუტურად ჩქმალავენ
ემიგრაციაში მყოფ უკომპრომისო ლეგიტიმურ ხელისუფლებას.
მეორე მხრივ მ.არჩვაძის ხელქვეითი ე.წ. „ლეგიტიმური ხელისუფლება" -- ვითომ პარლამენტი და ვითომ მინისტრთა კაბინეტი პირადად მ.არჩვაძისა და მისი ოჯახის ყოფის უზრუნველმყოფ სტრუქტურებად არიან ქცეულები
და საქართველოს ანტიეროვნულ-გლობალისტურ-კომპრადორულ რეჟიმთან ბრძოლის
ნაცვლად მ.არჩვაძის პირადი ამბიციების, საჭიროებებისა და პირადი
ეკონომიკურ-სამეურნეო ინტერესების მოგვარებით არიან უპირატესად
დასაქმებულები.
ქვემოთ მოტანილია იმის მაგალითები, თუ როგორ
მოღალატურად დემონსტრაციულად თანამშრომლობდენ, კოლაბორაციონისტობდენ
მ.არჩვაძის ხელქვეითი ე.წ. „ლეგიტიმური ხელისუფლება", მისი ინსტიტუციის
აპარატის წევრები სააკაშვილის რეჟიმთან, ქმნიდენ რა მასთან ერთად
სხვადასხვა არალეგიტიმურ „ორგანოებს" -- რითაც ლეგიტიმურობის თვით იდეას
ძნელად გამოსასწორებელი ზიანი მიაყენა.