|
პუბლიკაციები
მასალების განყოფილებაში: 16 ნაჩვენებია მასალა: 11-16 |
გვერდები: « 1 2 |
ზ.გამსახურდიას გამოსვლა ზუგდიდის ტელევიზიით 1993 წლის 26 სექტემბერს |
საქართველოს ფაქტობრივი ხელისუფლების
ე.წ. პარლამენტის „საქართველოს პირველი პრეზიდენტის, ზვიად გამსახურდიას
გარდაცვალებასთან დაკავშირებული საკითხების შემსწავლელი საქართველოს
პარლამენტის დროებითი კომისის" წევრებისა და წარმომადგენლების ფინეთში
ჩამოსვლის შემთხვევაში მათი დაკითხვის შესახებ. |
მიმდინარე, 2009 წლის 12 ივლისს ჩატარდა „საქართველოს ჰელსინკის კავშირის – ეროვნული აღორძინების" მორიგი მერვე ყრილობა. ყრილობამ დადებითად შეაფასა კავშირის განვლილი ეტაპის მუშაობა, შეიტანა ცვლილებები და დამატებები წესდებასა და პროგრამაში. არჩეულ იქნა კავშირის პრეზიდიუმის ახალი შემადგენლობა (თავმჯდომარე ფირუზ დიაკონიძე, მოადგილე ნუკრი ბაღდავაძე).
ყრილობამ საგანგებო რეზოლუციით განსაზღვრა კავშირის აქტიური ჩაბმა ქვეყნის პოლიტიკურ ცხოვრებაში, მიიღო საქართველოს სახელმწიფოებრივი აღდგენა-აღორძინებისა და განვითარების კონცეფცია. |
1992 წლის დამდეგს ეროვნული ხელისუფლება, მთავრობა იძულებული გახდა დაეტოვებინა თბილისი (სადაც გრძელდებოდა მისი მხარდამჭერების მასსობრივი უმძაფრესი საპროტესტო მოძრაობა) და ხელისუფლებისათვის ბრძოლა განეგრძო უმთავრესად დასავლეთ საქართველოდან, რაც 1993 წლის შუახანებში გადაიზარდა ეროვნული, ლეგიტიმური ხელისუფლების აღდგენის მასსობრივი, ძირითადად მშვიდობიანი, შეუიარაღებელი მოძრაობით. მაგრამ, სსრკ სამართალმემკვიდრე რუსეთისა და დასავლეთის საქართველოს შინაგან საქმეებში უხეში ჩარევით, რისი კულმინაციაც გახდა აშშ თხოვნით განხორციელებული რუსეთ-უკრაინა-სომხეთის მასშტაბური ერთობლივი შეიარაღებული ინტერვენცია დასავლეთ საქართველოში. საინტერვენციო ძალების შეტევის შედეგად პრეზიდენტი ზვიად გამსახურდია თავის პოსტზე დაიღუპა, ხოლო -- ეროვნული, ლეგიტიმური მთავრობა კვლავ იძულებული გახდა დევნილობაში წასულიყო. |
ეროვნულად განწყობილ ქართველობას კარგად ახსოვს, რომ პრეზიდენტ ზვიად
გამსახურდიას, ეროვნული ხელისუფლების არაერთი გაფრთხილების მიუხედავად
პუტჩის შემდგომ შევარდნაძის მიღალატე ხელისუფლების მიერ ხელოვნურად
გაღვივებული ნაციონალისტური ისტერიის ფონზე საქართველო ჩათრეული იქნა
დამარცხებისათვის განწირულ, „გაყიდულ" სამხედრო კონფლიქტებში სამაჩაბლოსა
და აფხაზეთში - „აფხაზეთის ხაფანგში". გარკვეული თვალსაზრისით მსგავსი მოვლენები ვითარდება ახლაც... |
2007 წლის სექტემბერ-ნოემბერსა და 2008 წლის დამდეგიდან ანტიეროვნული ძალების იმ ნაწილმა,
რომელიც ხელისუფლების გარეშე დარჩა „ვარდების რევოლუციის“ შემდეგ მოინდომა
რა გავლენის სფეროების გადანაწილება ნაცმოძრაობის შინაგანი და საგარეო
პოლიტიკით ქართველი ხალხის მასობრივი უკმაყოფილების ფონზე -- მოაწყო
ფართომასშტაბოვანი პროვოკაციები, რომელიც ძალზე მოსალოდნელი და იოლად
პროგნოზირებადი სავალალო შედეგით - მასობრივი რეპრესიებით დასრულდა და
ხალხისათვის საძულველი ანტიეროვნული რეჟიმის დროებითი განმტკიცება
გამოიწვია. |
|